Συνέντευξη με το Βασίλη Τουρκομένη
Συνέντευξη στον Βασίλη Τουρκομένη
Από τον Βασίλη Χάγιο
Συναντήσαμε τον Βασίλη Τουρκομένη που συμμετέχει με την θεατρική ομάδα «Εμείς» στην παράσταση «Interview» στο θέατρο «Βικτώρια». Η παράσταση θίγει την εξουσία στον χώρο εργασίας, την ίδια την εργασία, τους εργαζόμενους και την ανεργία. Ο Βασίλης Τουρκομένης μας μίλησε για τα παραπάνω αλλά και για τα επόμενα καλλιτεχνικά του σχέδια.
Σας βρίσκουμε στο θέατρο «Βικτώρια» στην παράσταση «Interview».Μιλήστε μας για το έργο και για τον ρόλο που υποδύεστε, αλλά και την συνεργασία σας με τον σκηνοθέτη.
Η συνεργασία μου με τον σκηνοθέτη Χρήστο Θάνο ξεκίνησε το 2012. Θα ξεκινούσαμε κάποιες πρόβες για να κάνουμε μια άλλη παράσταση η οποία δεν έγινε λογω κάποιων προβλημάτων που συναντήσαμε στην πορεία. Η επόμενη σκέψη που είχε ο ίδιος ήταν για την παράσταση «Interview» όπου ήμουν και από τις πρώτες επιλογές του. Η παράσταση μας είναι μια συνέντευξη για δουλειά με τέσσερα άτομα τα οποία είναι άγνωστα μεταξύ τους αλλά και διαφορετικών ειδικοτήτων. Ψάχνουν απεγνωσμένα για δουλειά και η «φωνή» η εξουσία δηλαδή τους καθοδηγεί θέλοντας να κερδίσει από τον καθένα και κάτι. Εμείς κάνουμε ότι μπορούμε για να κερδίσουμε μια θέση εργασίας. Περνάμε από κάποιες δοκιμασίες αλλά απαντάμε και σε κάποιες εξευτελιστικές ερωτήσεις που έτσι δημιουργούν κάποιες κωμικοτραγικές καταστάσεις και κωμικούς διαλόγους. Εγώ είμαι ο αριθμός 11. Είμαι ο χειρονάκτης της παρέας.
Η παράσταση θίγει πολλά κοινωνικά προβλήματα της ελληνικής πραγματικότητας, όπως την ανεργία, την φθηνή εργασία και πολλά ακόμη. Εσείς πιστεύετε ότι θα πάψουν να υπάρχουν αυτά στην χώρα μας ή όσο περνάνε τα χρόνια τα πράγματα θα γίνονται όλο και χειρότερα;
Η παράσταση χτυπάει εκεί που πρέπει. Μιλάει συγκεκριμένα και δεν αφήνει πολλά περιθώρια. Οι υποψήφιοι είμαστε κάποιες μαριονέτες που κάνουν ότι μπορούν για να επιβιώσουν. Δεν νομίζω ότι μπορούν να γίνουν χειρότερα. Όσο υπάρχει εξουσία θα υπάρχουν και εξουσιαζόμενοι.
Πολλοί νέοι φεύγουν στο εξωτερικό λόγω οικονομικής κρίσης. Αν τα πράγματα στην Ελλάδα δυσκολέψουν περισσότερο θα φεύγατε στο εξωτερικό;
Η αλήθεια είναι πως το έχω σκεφτεί να φύγω αλλά μέρα με την μέρα αλλάζω γνώμη και νομίζω ότι πρέπει να μείνω εδώ και να παλέψω για αυτή την χώρα όπως πρέπει να κάνει ο καθένας μας. Όχι μόλις συναντάμε ένα πρόβλημα να το βάζουμε στα πόδια. Να παλέψει ο καθένας με τον τρόπο του. Ουσιαστικά πρέπει να πατήσουμε καλά στα πόδια μας και να έχουμε το κεφάλι ψηλά, όσο δύσκολο και αν μας φαίνεται. Άλλωστε τα εύκολα δεν νομίζω ότι άξιζαν και ποτέ. Αν συνεχίσουμε να συμπεριφερόμαστε υποτιμητικά στον εαυτό μας τότε και στο εξωτερικό την ίδια μοίρα θα έχουμε.
Στην παράσταση βλέπουμε τέσσερις ανθρώπους που περνάνε από την διαδικασία της συνέντευξης με σκοπό την πρόσληψη, με περίεργες θα λέγαμε δοκιμασίες. Επίσης βλέπουμε ότι ο εργοδότης φωνάζει τους υποψήφιους με νούμερα και όχι με τα ονόματα τους. Τι συμβολίζει αυτό; Μήπως οι εργοδότες μας βλέπουν μόνο σαν νούμερα και όχι σαν κανονικούς ανθρώπους;
Ακριβώς. Μόλις μπαίνεις στην αίθουσα του θεάτρου γίνεσαι και εσύ υποψήφιος. Είμαστε όλοι μας ψηφία σε ένα κόσμο που δεν χωράει συναισθηματισμούς όχι μόνο στα πλαίσια της δουλειάς. Πρέπει να επιβιώσει ο δυνατότερος. Δεν υπάρχει πια αξιοκρατία. Και πολύ φοβάμαι ότι ποτέ δεν υπήρξε.
Το κείμενο της παράστασης δημιουργήθηκε από την ομάδα. Πως ήταν η εμπειρία σας να «κεντάτε» το έργο κατά την διάρκεια των προβών;
Η αρχική ιδέα μου φάνηκε τρομερή, ότι θα μπορούσα δηλαδή και εγώ να γίνω δημιουργός ενός έργου με άλλα πέντε άτομα τα οποία αρχικά δεν γνώριζα. Στην πορεία να πω την αλήθεια είχα τις ενστάσεις μου γιατί θεωρούσα ότι εφόσον είχαμε την ιδέα, παίρνουμε ένα χαρτί και απλά γράφουμε. Δεν είχα μάθει να δουλεύω ουσιαστικά. Ευτυχώς όμως ο σκηνοθέτης μου και οι συνάδελφοι μου με ξύπνησαν νωρίς και πίστεψα σε αυτό. Στις πρόβες κάναμε κάποιους αυτοσχεδιασμούς τους οποίους στο τέλος την πρόβας τους μελετούσαμε. Κυρίως ο σκηνοθέτης και ο βοηθός σκηνοθέτη ο Χρίστος Παπαμιχαήλ, κρατούσαμε αυτά που μας εξυπηρετούσαν για την σωστή δομή του έργου και συνεχίζαμε. Και θέλω πραγματικά να ευχαριστήσω όλη την ομάδα για την εμπιστοσύνη που μου έδειξε γιατί πιστεύω ότι χωρίς εμπιστοσύνη δεν μπορείς να γίνεις συνδημιουργός. (Ευχαριστώ Χρήστο, Σοφία, Μαρία, Σωτήρη, Χρίστο).
Η παράσταση παίζεται για τρίτη χρονιά. Που πιστεύετε ότι οφείλεται η επιτυχία της;
Στο ότι είναι επίκαιρη σίγουρα αλλά και επειδή το έργο το αγαπήσαμε εξαρχής. Δεν παρουσιάζουμε στον κόσμο κάτι πρόχειρο. Είναι δουλεμένο από τον καθένα ξεχωριστά αλλά και ομαδικά. Βεβαίως εάν βλέπαμε ότι η ανταπόκριση του κόσμου δεν θα ήταν τόσο μεγάλη δεν θα συνεχίζαμε. Υπάρχει κόσμος που μας ενθαρρύνει με τα λόγια του και έρχεται και δεύτερη αλλά και τρίτη φορά να μας δει. Η διαφήμιση μας είναι ο κόσμος και αυτό μας δίνει μεγάλη χαρά να συνεχίσουμε.
Η παράσταση πήρε τιμητική διάκριση από τον «ΟΜΙΛΟ ΓΙΑ ΤΗΝ UNESCO ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΙ ΝΗΣΩΝ». Πως αισθανθήκατε για την διάκριση αυτή;
Είναι μεγάλη τιμή και χαρά για εμάς. Ένα μεγάλο ευχαριστώ. Κάνουμε ότι μπορούμε για να δείξουμε ότι η απόφαση τους ήταν για εμάς ένα βήμα προς εξέλιξη.
Η παράσταση δεν έχει προκαθορισμένο εισιτήριο, αλλά προαιρετική συνεισφορά. Αυτό γιατί;
Πιστεύω ότι είναι το θέμα της παράστασης τέτοιο όπου δεν θα μπορούσε να μπει κάποιο εισιτήριο. Ο κόσμος έρχεται και κρίνει, μας κρίνουν εκ του αποτελέσματος και είναι και η νοοτροπία της ομάδας τέτοια. Το συγκινητικό είναι ότι έρχεται κόσμος που πραγματικά δεν έχει χρήματα κι όμως βάζει μέσα στο κουτί.
Οι θεατρικές ομάδες σήμερα τα καταφέρνουν; Η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια βιώνει μια τεράστια οικονομική κρίση. Μπορεί κάποιος ηθοποιός να ζήσει μόνο από το θέατρο;
Υπάρχουν πολλές ομάδες. Υπάρχουν ομάδες που τα καταφέρνουν και άλλες πάλι όχι. Δεν πιστεύω όμως ότι η οικονομική κρίση καθορίζει στις ομάδες στο αν θα τα καταφέρουν να συνεχίσουν. Εδώ δεν μπορώ να πω για αξιοκρατία, αλλά για συνέπεια σε αυτό που ξεκίνησες να κάνεις, τιμιότητα και καθαρό βλέμμα. Μόνο από το θέατρο όχι δεν μπορείς να ζήσεις.
Έχετε άλλη ασχολία εκτός από το θέατρο;
Ναι. Τα πρωινά εργάζομαι στην εταιρία που έχει ο πατέρας μου. Έχουμε εταιρία με τζάμια. Είμαι πολύ τυχερός που έχω μια δουλειά και πολύ τυχερός ακόμα που έχω μια τέτοια οικογένεια. Είναι εκεί για να μου δείχνουν πάντα από πού ξεκίνησα. Είμαι πολύ περήφανος για αυτούς και κάνω ότι μπορώ για να είναι και εκείνοι για μένα. Υπήρχαν αμφιβολίες και φόβοι στην αρχή για τον δρόμο που διάλεξα, αλλά το πείσμα μου τους άλλαξε γνώμη και με στηρίζουν σε κάθε βήμα μου. Ακόμα όποτε μου δίνεται η ευκαιρία κάνω μεταγλωττίσεις σε παιδικές ταινίες ή παιδικές σειρές. Μπορεί να είναι διασκεδαστικό αλλά θέλει και αυτό υπευθυνότητα και σοβαρότητα όπως όλα τα επαγγέλματα.
Με ποια κριτήρια επιλέγετε μια συνεργασία;
Η συνεργασία είναι κάτι που κερδίζεται, χρειάζεται επικοινωνία. Θα ήθελα ο τρόπος που μου μιλάει εκείνος που βρίσκεται απέναντι μου να εμπνέει σεβασμό. Μέχρι στιγμής χαίρομαι που έχω συνεργαστεί με ανθρώπους που ξέρουν πολύ καλά την δουλειά αλλά και πώς να σου μεταφέρουν αυτό που γνωρίζουν.
Φέτος βλέπουμε πολλά σήριαλ στην τηλεόραση. Σας έχει γίνει κάποια πρόταση; Θα θέλατε να ασχοληθείτε με την τηλεόραση;
Δεν έχει τύχει να εργαστώ στην τηλεόραση. Θα ήθελα να ασχοληθώ όμως ναι. Μόνο με κάτι που πραγματικά θα με αλλάξει, θα με τσαλακώσει, θα με κάνει να σκεφτώ.
Η σχέση σας με τον κινηματογράφο; Θα θέλατε να ασχοληθείτε με τον κινηματογράφο;
Έχω ασχοληθεί και επιλέγω ακριβώς με τα ίδια κριτήρια, δεν θέλω να με βλέπω απλά όπως είμαι στην καθημερινότητα μου, θέλω να εξελίσσομαι. Έχω κάνει ήδη κάποιες ταινίες μικρού μήκους όπου όλες ήταν μια καλή ευκαιρία να παίξω μπροστά σε κάμερα αλλά και να βρω άλλες πλευρές του εαυτού μου τις οποίες δεν γνώριζα. Ακόμα συμμετέχω σε μια ταινία μεγάλου μήκους με τίτλο «Όταν μιλάει ο δρόμος παύει η λογική» όπου είναι σε διαδικασία ολοκλήρωσης. Θα ήθελα να κάνω πολλά περισσότερα στον κινηματογράφο.
Τα προσεχή καλλιτεχνικά σας σχέδια;
Αυτή την περίοδο είμαστε σε διαδικασία προβών για τις «Ευμενίδες» από την Ορέστεια του Αισχύλου σε σκηνοθεσία Λουκά Θάνου και κάνουμε πρόβες για το νέο έργο της ομάδας «Εμείς» όπου θα παρουσιαστεί την επόμενη σαιζόν. Άλλα σχέδια για το μέλλον δεν έχω ,μόνο όνειρα!