Συνέντευξη με το Θάνο Κρομμύδα

Συνέντευξη με τον Θάνο Κρομμύδα

Από τον Βασίλη Χάγιο

Ένας ανερχόμενος και πολλά υποσχόμενος ηθοποιός και συγκεκριμένα, ο Θάνος Κρομμύδας μας συστήνεται και μας μιλά για τις σπουδές του στο εξωτερικό, για τον θείο του επίσης ηθοποιό Κώστα Κρομμύδα, για τα χόμπι του κατά τη διάρκεια της καραντίνας λόγω πανδημίας και για πολλά ακόμη, σε μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης.

 

Πείτε μας λίγα λόγια για τον εαυτό σας.

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Από μικρός μου άρεσε ο αθλητισμός και για αυτό πάντα είχα για χόμπι κάποια αθλητική δραστηριότητα, κυρίως το ποδόσφαιρο. Αργότερα, όταν σπούδαζα οικονομικά κατάλαβα, ότι δε με γέμιζε και αποφάσισα να γίνω ηθοποιός. Σπούδασα πρώτα στην Αθήνα και μετά συνέχισα τις σπουδές μου στη Νέα Υόρκη και συγκεκριμένα στο Λος Άντζελες. Παράλληλα, πήρα την πιστοποίηση Personal Trainer και ασχολήθηκα με τις εναλλακτικές θεραπείες και κυρίως το Ρέικι.

Έχετε κάνει εξαιρετικές σπουδές στο θέατρο και συγκεκριμένα στο Λος Άντζελες. Αφήσατε πίσω σας την Ελλάδα και τις σπουδές σας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πείτε λίγα λόγια για την εμπειρία σας στο Λος Άντζελες. Πως ξεκίνησε όλο αυτό;

Η εμπειρία μου στην Αμερική, ήταν από τις πιο σημαντικές στη ζωή μου. Ξεκίνησε από την επιθυμία μου να βελτιωθώ και να νιώσω καλύτερος ως ηθοποιός και ως άνθρωπος. Έτσι, αποφάσισα να δώσω εξετάσεις και να συνεχίσω τις σπουδές μου εκεί, θα την περιέγραφα ως κάτι τελείως διαφορετικό, από την εμπειρία μου εδώ. Έμαθα πάρα πολλά πράγματα, από τους δασκάλους μου εκεί, όπως και από τη συναναστροφή μου με παιδιά από όλο τον κόσμο. Μέσα από τις δυσκολίες, που αντιμετώπισα μόνος μου σε μια ξένη χώρα, σίγουρα βγήκα πιο δυνατός και αυτό είναι και το πιο σημαντικό.

Μιλήστε μας για την εμπειρία σας και συγκεκριμένα  για το σεμινάριο υποκριτικής, όπου είχατε δασκάλα  την Κιμ Κατράλ ή αλλιώς Σαμάνθα από το «Sex and the City».

Γενικά στη σχολή δεν έχουμε γνωστά ονόματα της βιομηχανίας ως δασκάλους, χωρίς να σημαίνει, ότι αυτοί που έχουμε δεν είναι καλοί, το αντίθετο θα έλεγα. Όμως,  τυχαίνει να έρχονται για σεμινάρια μερικών ημερών, κάποια σημαντικά ονόματα. Έτσι και έγινε με την ηθοποιό Κιμ Κατράλ, ως απόφοιτη της ίδιας σχολής ήρθε να μοιραστεί τις εμπειρίες της και να μας διηγηθεί τη δική της πορεία στο χώρο αυτό. Στην αρχή θαμπώνεσαι λίγο από τη “λάμψη” που εκπέμπει,  αλλά μετά ακούγοντάς τη, καταλαβαίνεις ότι τα μοιράζεται όλα αυτά με αγάπη. Μέσα από αυτά μπορείς να υιοθετήσεις και εσύ κάποια στοιχεία που  βοήθησαν την ίδια, να τα καταφέρει στο χώρο αυτό. Η αυτοπεποίθηση είναι σίγουρα ένα από αυτά.

Έχετε πλούσιο βιογραφικό! Πείτε μας λίγα λόγια για την επαγγελματική σας πορεία στο εξωτερικό και αν σκέφτεστε να μετακομίσετε μόνιμα για επαγγελματικούς λόγους.

Στο εξωτερικό μετά τις σπουδές μου, έκατσα άλλα δύο χρόνια. Τον πρώτο χρόνο έκανα θέατρο με τη θεατρική ομάδα της σχολής, όπου για να μπεις προφανώς περνάς από δοκιμαστικό. Έπαιξα σε τέσσερα  διαφορετικά έργα και μέσα από αυτά δοκιμάστηκα σε διαφορετικούς ρόλους και προφανώς, ήταν μεγάλη εμπειρία. Ειδικά, όταν παίζεις και σε μια ξένη γλώσσα μπροστά σε ανθρώπους που είναι η μητρική τους. Επίσης, το δεύτερο χρόνο, άρχισα να κυνηγάω ρόλους σε ταινίες μικρού μήκους και κατάφερα να παίξω σε τρεις από αυτές, ήθελα να έχω παραπάνω πράγματα στο βιογραφικό μου, όσον αφορά την υποκριτική μπροστά στην κάμερα. Παράλληλα, εργάστηκα και ως performer στα στούντιο της Universal. Τώρα αν σκέφτομαι να μετακομίσω ξανά εκεί, προς το παρόν θα πω όχι, θέλω να κάνω πράγματα και εδώ, στη χώρα που θεωρητικά είναι το σπίτι μου, αλλά τίποτα δε μπορώ να αποκλείσω για το μέλλον.

Αληθεύει ότι έχετε συγγένεια με τον ηθοποιό Κώστα Κρομμύδα; Μιλήστε μας γι’ αυτό. Τι συμβουλές σας δίνει για το χώρο του θεάτρου;

Ναι, ο Κώστας είναι θείος μου. Βέβαια, η μοναδική φορά που του ζήτησα τη συμβουλή του, ήταν πριν πολλά χρόνια, όταν ακόμα σκεφτόμουν να ασχοληθώ με το θέατρο. Μου είχε πει τότε να μπω σε μια ερασιτεχνική ομάδα, για να δω αν όντως μου αρέσει αυτός ο χώρος, έτσι και έκανα. Από τότε δεν τον έχω απασχολήσει ποτέ για τίποτα και αυτό συμβαίνει, επειδή στο τέλος της ημέρας, θέλω να ξέρω πως τα κατάφερα μόνος μου, και νομίζω πως ο ίδιος το ξέρει αυτό και δε χρειάζεται να μπει στη διαδικασία να με βοηθήσει.

Εδώ και πολλούς μήνες, βρισκόμαστε σε καραντίνα λόγω Κορωναιού. Πως περνάτε τον ελεύθερο χρόνο σας; Τι χόμπι έχετε;

Τον ελεύθερο μου χρόνο προσπαθώ να τον περνάω κάνοντας τα ίδια πράγματα που έκανα και πριν, κάνω σχεδόν κάθε μέρα γυμναστική, αλλά προφανώς στο σπίτι μου τώρα. Επίσης, βλέπω πολλές ταινίες στο Νέτφλιξ και συνεχίζω να διαβάζω θεατρικά έργα, κυρίως στα αγγλικά. Επιπλέον, μου αρέσει να βρίσκω μονολόγους, από τα θεατρικά και να τους μαθαίνω. Ακόμα, κάνω διαλογισμό, γιατί με βοηθάει να βρίσκομαι σε μια ψυχική ισορροπία. Βέβαια, το μόνο που μου λείπει είναι οι βόλτες με φίλους, οι οποίες είναι πολύ περιορισμένες τώρα.

Πως νιώθετε που τα θέατρα λόγω  της πανδημίας είναι κλειστά; Πιστεύετε ότι η Πολιτεία έχει παραγκωνίσει την τέχνη και γενικότερα τον πολιτισμό; Ποια είναι η δική σας άποψη στο συγκεκριμένο θέμα;

Θεωρώ, πως εμάς τους ηθοποιούς μας έχει επηρεάσει πολύ που τα θέατρα έκλεισαν. Πρέπει να σκεφτούμε κιόλας, ότι ήμασταν και από τους πρώτους χώρους που έγινε αυτό και  όπως και να το κάνουμε είναι η ζωή μας. Τώρα όσον αφορά την Πολιτεία και πως χειρίστηκε το θέμα αυτό, πιστεύω, πως όντως μας κατατάσσει στους πιο ασήμαντους κλάδους στην κοινωνία μας, αλλά αυτό νομίζω πως συμβαίνει εδώ και πολλά χρόνια και δεν είχα και μεγάλες προσδοκίες στο να αλλάξει κάτι τώρα. Μακάρι στο μέλλον να καταλάβουν, πως ο πολιτισμός είναι όντως σημαντικός για μια χώρα.

Πόσο αναγκαία είναι η τέχνη κατά την διάρκεια της πανδημίας; Θεωρείτε ότι τα θέατρα, οι κινηματογράφοι και γενικότερα οι πολιτιστικοί χώροι θα έπρεπε να ήταν ανοιχτοί κατά τη διάρκεια της καραντίνας;

Για να μιλήσω με ένα παράδειγμα, πιστεύω πως την καραντίνα θα την περνούσαμε τελείως διαφορετικά, αν δεν είχαμε τη δυνατότητα να βλέπουμε σειρές ή ταινίες, αν δεν ακούγαμε μουσική και ακόμα, αν δεν είχαμε ένα βιβλίο να διαβάσουμε. Οπότε, από αυτό μπορούμε να καταλάβουμε πόσο σημαντική είναι η τέχνη. Τώρα, αν οι πολιτιστικοί χώροι θα έπρεπε να είναι ανοιχτοί, νομίζω πως θα μπορούσε να βρεθεί μια λύση για να γίνει αυτό, όπως είναι ανοιχτά τα σούπερ μάρκετ και όπως λειτουργούν και τα μέσα μαζικής μεταφοράς, έτσι λοιπόν, θα μπορούσαν να λειτουργούν και οι πολιτιστικοί χώροι, με αυστηρά μέτρα βέβαια, αλλά να είναι ανοιχτοί.

Έχετε πιστοποιητικό Personal trainer. Πως συνδυάζεται όλο αυτό με το θέατρο;

Η αλήθεια είναι, ότι δεν παίζει κανένα ρόλο στο υποκριτικό κομμάτι, το μόνο που μου προσφέρει, είναι ότι μπορώ να κάνω επαγγελματικά και κάτι άλλο που μου αρέσει και να μου προσφέρει ένα επιπλέον  εισόδημα. Βέβαια, δυστυχώς ή ευτυχώς στην Αμερική και ειδικότερα στο Λος Άντζελες, μου «κόλλησε» το μικρόβιο να προσέχω την εμφάνιση μου. Όταν, είχα να ανταγωνιστώ εκατοντάδες άλλα άτομα έπρεπε να γίνω η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου και για αυτό κυρίως ξεκίνησα να προσέχω πολύ το σώμα μου, απλά τώρα το συνεχίζω επειδή το αγάπησα!

Τους τελευταίους μήνες ακούμε πολλά για γνωστούς και καταξιωμένους σκηνοθέτες και ηθοποιούς για λεκτικές, σωματικές και σεξουαλικές επιθέσεις σε συναδέλφους τους. Μιλήστε μας γι’ αυτό.

Είναι ότι πιο δυσάρεστο να συμβαίνει κάτι τέτοιο γενικότερα. Προφανώς, δε συμβαίνει μόνο στο δικό μας κλάδο, αλλά σε εμάς μαθαίνεται προς τα έξω λόγω της φύσης του επαγγέλματος. Βέβαια, το να εκμεταλλεύεσαι τα όνειρα και τις προσδοκίες νέων ανθρώπων, είναι ανήθικο και τέτοιες συμπεριφορές θα πρέπει να σταματήσουν, αλλά και να τιμωρούνται. Είναι πολύ σημαντικό αυτό που γίνεται τον τελευταίο καιρό, δηλαδή που άρχισαν οι άνθρωποι να μιλάνε, αλλά κυρίως να γνωρίζουν, ότι θα ακουστούν αυτή τη φορά. Θεωρώ, πως θα ξημερώσει μια καλύτερη μέρα για το χώρο μας, αλλά και γενικότερα. Ελπίζω μόνο να μη ξεχαστεί γρήγορα, όπως συνηθίζεται να γίνεται.

Εσείς έχετε πέσει θύμα σεξουαλικής ή οποιασδήποτε άλλης βίας στο χώρο του θεάτρου, από συνάδελφό σας; Πείτε μας λίγα λόγια.

Έχω και εγώ μια  εμπειρία σεξουαλικής παρενόχλησης που συνέβη κάποια χρόνια πριν, όταν αποφοίτησα από τη σχολή Τράγκα στην Αθήνα. Πιστεύω, πως το αντιμετώπισα τότε όσο καλύτερα μπορούσα, παρά το νεαρό της ηλικίας μου. Φυσικά, ήταν μια εμπειρία που θα μπορούσε να με κάνει να σταματήσω, γιατί έγινε στο ξεκίνημα της καριέρας μου και μου έδειξε το χειρότερο πρόσωπο αυτού του χώρου. Όμως, δε θα άφηνα ποτέ κανένα να μου πάρει αυτό το όνειρο και έτσι συνέχισα την πορεία μου.

Τι θα συμβουλεύατε τις νεότερες γενιές που θα ήθελαν μελλοντικά να ασχοληθούν με το θέατρο;

Προφανώς, και να ασχοληθούν αν όντως το αγαπάνε, απλά να ξέρουν, ότι είναι ένας χώρος δύσκολος και χρειάζεται πολύ υπομονή και επιμονή. Ως ηθοποιοί, και όντας πιο ευαίσθητοι αντιμετωπίζουμε την απόρριψη σε αυτό το χώρο πολύ συχνά και ξεκινάμε να αμφισβητούμε τον ίδιο μας τον εαυτό. Αν και είναι ανθρώπινο αυτό που γίνεται, πρέπει να μάθεις να το ξεπερνάς όσο πιο γρήγορα μπορείς,  αυτή η αισιοδοξία και η πίστη στον ίδιο σου τον εαυτό θα σε οδηγήσει εκεί που σου αξίζει και θες να πας!

 

Τα μελλοντικά σας σχέδια;

Όταν με το καλό επιστρέψω στην καλλιτεχνική και δημιουργική καθημερινότητα μου, θα συνεχίσω, να κάνω θέατρο αλλά, πρώτος μου στόχος θα είναι να καταφέρω να κάνω και τηλεόραση. Προς το παρόν, αυτά είναι τα σχέδιά μου για το άμεσο μέλλον και όταν υλοποιηθούν αυτά, καλώς να μιλήσουμε και για τα επόμενα!