Συνέντευξη με το Πάρη Λεόντιο

Συνέντευξη στον Πάρη Λεόντιο

Από τον Βασίλη Χάγιο

Συναντήσαμε τον ταλαντούχο και ανερχόμενο ηθοποιό Πάρη Λεόντιο, ο οποίος μας μίλησε για την παράσταση «Αγαθό» της Ναταλίας Κατσού που θα παίζεται μέχρι και τις 7 Ιανουαρίου στο «Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης». Επίσης, μας μίλησε για τον ρόλο του, για την συνεργασία του με την σκηνοθέτη της παράστασης Λίλλυ Μελεμέ,αλλά και για τα μελλοντικά σχέδιά του.

Σας βρίσκουμε στο «Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης» στη παράσταση «Αγαθό» της Ναταλίας Κατσού. Πείτε μας λίγα λόγια για το έργο.

Πρόκειται  για ένα νεο,φρέσκο και πολυ ιδιαίτερο κείμενο της Ναταλίας  Κατσού που ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα,είχαμε  την ευκαιρία να έρθουμε σε επαφή με το έργο για πρώτη φορά στα πλαίσια του φεστιβαλ αναλόγιου που διοργάνωσε και φέτος το θέατρο τέχνης. Όταν  η Λίλλυ Μελεμέ, μας πρότεινε το συγκεκριμένο κείμενο και το διαβάσαμε μας κέντρισε το ενδιαφέρον εξαρχής. Επίσης, θυμάμαι ό,τι την πρώτη φορά που το διάβασα, μου είχε κάνει εντύπωση, το πόσο ζωντανό,χειμαρρώδες και γεμάτο εικόνες ήταν. Πρόκειται  για ένα κείμενο πυκνό σε νοήματα, αλλά ταυτόχρονα τόσο πραγματικό, θέτει ακόμα ερωτήματα, που μας έχουν απασχολήσει, σε κάποια φάση της ζωής μας, όπως ζητήματα  ύπαρξης. Η παράσταση  έχει να κάνει με  την ιστορία ενος ζευγαριού, μέσα στο χρόνο. Διαβάζοντας  το κείμενο συνειδητοποιήσαμε, οτι δεν μπορούσαμε να ορίσουμε ακριβώς το φύλο εκείνου που μπορεί, να κρύβεται πίσω από τους συλλογισμούς με τους οποίους καταπιάνεται το έργο. Έτσι  επιλέξαμε μια συνθήκη που να εμπεριέχει και τα δύο φύλα,αλλά και την πορεία ενος ζευγαριού, μέσα στο χρόνο, από  την πρώτη συνάντηση, το πρώτο φιλί, μέχρι τον αποχαιρετισμό.  Στην παράσταση, οι ήρωες αναζητούν την χρησιμότητα της ύπαρξης, το νόημά της και την αξία της. Εκεί εξάλλου έγκειται και το αγαθό. Σίγουρα είναι, από τα πιο ιδιαίτερα κείμενα που έχω διαβάσει ποτέ και στο τέλος σου αφήνει ένα αίσθημα σχεδόν  λυτρωτικό.

Μιλήστε μας για τον ρόλο σας.

Εγώ υποδύομαι, εκείνον  που βουτάει ξανά στο παιχνίδι της ανακάλυψης της ζωής προς αναζήτηση του πολυτιμότερου αγαθού, μαζί με το έτερον του ήμισυ (Ειρήνη Βαλατσού). Μαζί  θα ερωτευθούν, θα γελάσουν, θα ανακαλύψουν πτυχές της ζωής, θα ενηλικιωθούν, θα μοιραστούν στιγμές, θα συγκρουστούν και ίσως κάποιες φορές να απογοητευθούν, αλλά σίγουρα δεν θα σταματήσουν την αναζήτηση, μέχρι να βρουν το σημαντικότερο για εκείνους αγαθό.

Στην παράσταση υπάρχει ένα αγόρι και ένα κορίτσι, που προσπαθούν μέσα στο χρόνο να μάθουν και να τους απαντηθεί το ερώτημα... «Ποιο είναι τελικά το πολυτιμότερο αγαθό». Εσείς ποιο πιστεύετε ό,τι είναι το πολυτιμότερο αγαθό ή τα αγαθά μέσα στη ζωή;

Για τον καθένα φαντάζομαι είναι υποκειμενικό. Εξαρτάται πολύ, από τον χαρακτήρα και τα προσωπικά θέλω του καθενός. Για εμένα, στη ζωή μπορεί να είναι κάτι πολύ σημαντικό, που σε κάποιον άλλον φαντάζει ασήμαντο και το αντίστροφο. Δε νομίζω ότι μπορεί να δοθεί μια εύκολη απάντηση σε αυτό.

 

Στη δική σας ζωή και καθημερινότητα, ποια είναι τα δικά σας «προσωπικά» αγαθά και σε τι σειρά τα έχετε κατατάξει. Πείτε τα τρία πιο πολύτιμα αγαθά για εσας.

Η ελευθερία,ο έρωτας και κάτι λιγότερο ποιητικό το φαγητό. Ωστόσο, δεν τα έχω κατατάξει σε συγκεκριμένη σειρά, είναι και τα τρία εξίσου ουσιώδη και σημαντικά για εμένα. Σίγουρα πάντως πιστεύω, πως το πολυτιμότερο αγαθό δεν είναι ένα αλλά, αν η ευτυχία και η πληρότητα κρύβονταν σε ένα και μοναδικό στοιχείο, τότε όλοι οι άνθρωποι θα ήταν ευτυχισμένοι. Επίσης, πιστεύω ό,τι πρόκειται για κάτι πιο σύνθετο από αυτό και υπάρχουν διαφορετικά πράγματα κι αξίες για τον καθένα που μαζί συνθέτουν τη ζωή, σαν τα κομμάτια ενός πάζλ. Θεωρώ, πώς είμαι ακόμα στην φάση που ανακαλύπτω τα κομμάτια.

Μιλήστε μας για την συνεργασία σας με την σκηνοθέτη της παράστασης Λίλλυ Μελεμέ.

Η συνεργασία αυτή, ήρθε ακριβώς μετά την αποφοίτηση μου, από την δραματική σχολή, όπου την είχαμε καθηγήτρια υποκριτικής για δυο χρόνια. Μιλώντας,  για αυτή την συνεργασία, μπορώ να πω, ό,τι προκειται για ένα όνειρο που πραγματοποιήθηκε και ανέλπιστα νωρίς μάλιστα. Πρόκειται για έναν άνθρωπο, που με έμαθε να σκέφτομαι. Μια σκηνοθέτης ταλαντούχα και ευρηματική που ξέρει πολύ καλά τι θέλει και ταυτόχρονα, σου προσφέρει χώρο για να υπάρξεις άφοβα, ελεύθερα και ακραία πάνω στην σκηνή. Επίσης, έχοντας την εμπειρία της σχολής, ως μαθητής της, είχα την ευκαιρία να δω, πόσο εξαιρετική παιδαγωγός είναι. Η κ. Μελεμέ, είναι εκείνη που, όταν την συνάντησα έπαψα να φοβάμαι επι σκηνής. Με έβαλε σε μια διαδικασία σκηνικού ρίσκου. Ήταν  μια καθοριστική συνάντηση για εμένα.

 

Πως προέκυψε η συνεργασία σας με την Λίλλυ Μελεμέ και η πρόταση για την παράσταση;

 Προέκυψε στα πλαίσια του φεστιβάλ αναλόγιου του Θεάτρου Τέχνης, οπως ανέφερα και πριν. Όσο ήμασταν στην σχολή, είχαμε μια πολύ καλή επικοινωνία. Μπορούσα να καταλάβω τον τρόπο σκηνικής ύπαρξης που μου πρότεινε. Αυτός ο τρόπος, άλλωστε ήταν και εκείνος που μου ταίριαξε περισσότερο και κατάφερα να κατανοήσω και να ακολουθήσω. Φαντάζομαι ό,τι αυτό ήταν κάτι που είδε η κ. Μελεμέ και έτσι προέκυψε η συνεργασία μας .

Ας περάσουμε στον Πάρη.  Πείτε μας λίγα λόγια για εσας. Ένα σύντομο βιογραφικό.

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στον Άγιο Δημήτριο, ένα χωριό στην Λακωνία. Η ενασχόληση μου με το θέατρο, είχε ξεκινήσει, όταν πήγαινα σχολείο στους Μολάους. Συγκεκριμενα, στη Β’ γυμνασίου μετά από παρότρυνση μιας καθηγήτριας μου, της κ. Ολυμπίας Λαμπούση, να ενταχθώ στο θεατρικό εργαστήρι του σχολείου. Όλη μου την εφηβική ζωή την πέρασα σε αυτό το εργαστήρι και έτσι ήξερα από πολύ μικρός ότι το θέατρο ήταν αυτό με το οποίο ήθελα να ασχοληθώ. Όταν ήρθα στην Αθήνα και πέρασα στις εισαγωγικές εξετάσεις της Δραματικής Σχολής Θεοδοσιάδη, δεν το πίστευα. Η πρώτη μου μέρα στη σχολή, ήταν πολύ έντονη, ακόμα και το κτίριο με είχε εντυπωσιάσει, ένα πολύ όμορφο νεοκλασσικό που βρίσκεται στην οδό 3ης Σεπτεμβρίου. Εκεί, πέρασα τα τρία πιο δημιουργικά και ταυτόχρονα παράδοξα χρόνια της ζωής μου, τα οποία και αποχαιρέτισα τον Ιούνιο του 2017.

Τι σας κάνει πραγματικά ευτυχισμένο;

Απλά πράγματα. Ένα τηλεφώνημα με τη θεία μου ή τους παππούδες μου που ζουν στο χωριό και δεν έχω την ευκαιρία να τους βλέπω όσο θα ήθελα. Επίσης, μια βόλτα με την Νέδα τον σκύλο μου. Ακόμα, με χαροποιεί ιδιαίτερα και η παρέα με τους φίλους μου, δηλαδή μια βόλτα μαζί τους ή μια τάινια στο σινεμά, αν και συνήθως με παίρνει ο ύπνος πριν το φινάλε! 

Ο χώρος της τηλεόρασης σας ενδιαφέρει; Υπάρχει κάποια πρόταση για σήριαλ;

Είναι κάτι που θα με ενδιέφερε στο μέλλον, δε μου αρέσει να αποκλείω τίποτα. Η τηλεόραση είναι ένα πολύ ισχυρό μέσο και υπάρχει σε κάθε σπίτι σήμερα. Αυτό από μόνο του λέει κάτι. Προς  το παρόν, δεν υπάρχει κάποια πρόταση, αλλά αν υπάρξει και ειναι κάτι που να με αφορά και να με ιντριγκάρει, εννοείται ότι δεν θα είχα κανέναν ενδοιασμό. Εξάλλου,  η τηλεόραση δίνει και την ευκαιρία σε κόσμο που ενδεχομένως να μην έχει την οικονομική άνεση, να πάει στο θέατρο, να παρακολουθήσει κάτι από το σπίτι, χωρίς οικονομική επιβάρυνση. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια παρατηρώ μία φθορά. Η τηλεόραση τελευταία, φαίνεται ό,τι υποτιμά την νοημοσύνη μας, ελπίζω ότι αυτό στο μέλλον θα αλλάξει. 

Με ποια κριτήρια επιλέγετε μια συνεργασία; Ποιες συνεργασίες ονειρεύεστε για το μέλλον;

Φυσικά, έχω αγαπημένους σκηνοθέτες, ανθρώπους που θαυμάζω και παρακολουθώ τι ανεβάζουν και θα ήθελα κάποια στιγμή, να συνεργαστώ μαζί τους. Στις συνεργασίες μου, με ενδιαφέρει πολύ, οι άνθρωποι με τους οποίους θα  συνεργαστώ και θα δουλέψω μαζί τους, να με εμπνέουν με την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα τους, αλλά είναι σημαντικό για εμένα  να με ιντριγκάρει και το περιεχόμενο της όποιας συνεργασίας, είτε αυτό ξεκινάει πρώτα από τους ανθρώπους που την απαρτίζουν είτε από τα κείμενα ή την σκηνοθετική ματιά του εκάστοτε σκηνοθέτη. Όταν βέβαια, αυτά τα κριτήρια συμπίπτουν, τότε η συνθήκη για εμένα είναι η ιδανική.

Τι ρόλο παίζει ο έρωτας στη ζωή σας; Είστε ερωτευμένος αυτή τη περίοδο;

Πολύ σημαντικό. Τον βιώνω αυτή την περίοδο εξάλλου. Έρωτας για εμένα σημαίνει πληρότητα. Όταν είμαι ερωτευμένος αυτομάτως γίνομαι πιο δημιουργικός και ζωντανός, είναι παράξενο, αλλά είναι σαν να βρίσκομαι μονίμως σε έμπνευση, αλλάζει ο τρόπος που βλέπω την καθημερινότητα και ξεκινάω να τα ζω όλα μέσα από αυτό το πρίσμα.

Όταν είστε στεναχωρημένος, ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θέλετε να κάνετε για να νιώσετε καλύτερα;

Τις περισσότερες φορές η πιο σίγουρη λύση που θα καταφέρει να με βγάλει από τις μαύρες σκέψεις είναι μια βόλτα με τον σκύλο μου. Μπορεί να ακούγεται απλό, αλλά για εμένα λειτουργεί πολύ θεραπευτικά, με αποφορτίζει και με χαλαρώνει πλήρως.

Τα προσεχή καλλιτεχνικά σας σχέδια;

Πέρα από το «Αγαθό», αυτή τη στιγμή βρίσκομαι σε πρόβες για την «Σαλώμη» του Όσκαρ Ουάιλντ σε σκηνοθεσία της Λίλλυς Μελεμέ, με τους Νίκο Αλεξίου,Μυρτώ Γκόνη, Βαγγέλη Στρατηγάκο, Εύα Κεχαγιά και Ερρίκο Μηλιάρη που θα ανέβει αρχές Φλεβάρη στο θέατρο «Άλφα Ιδέα».