ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟ ΜΑΡΙΟ ΡΑΜΜΟ
Συνέντευξη στον Μάριο Ράμμο
Από τον Βασίλη Χάγιο
Σας παρουσιάζουμε το νέο ηθοποιό Μάριο Ράμμο μέσα από μια ενδιαφέρουσα συζήτηση.
Μιλήστε μας για την παράσταση «Τα μάγια της Πεταλούδας» που παίζεται στο «Σύγχρονο Θέατρο.
Τα «Τα μάγια της Πεταλούδας» του Λόρκα είναι η πρώτη απόπειρα της ομάδας θεάτρου «Δήλος» να αποτυπώσει την δική της σφραγίδα στο θέατρο. Είναι το έργο που θέλουμε να «μιλήσουμε» και να παίξουμε. Το έργο που μεταφέρουμε και δημιουργούμε και έχουμε την ανάγκη να το εξωτερικεύσουμε. Είναι η ποίησή μας.
Είστε και στη χοροθεατρική παράσταση «Το τρελόσπιτο». Μιλήστε μας για το έργο και για τη συνεργασία σας με τον Παύλο Κουρτίδη.
«Το Τρελόσπιτο», βασισμένο σε αληθινή ιστορία, είναι μια αλληλουχία εικόνων που σχετίζονται με τις εμμονές, τους φόβους, τα στερεότυπα και τους αποκλεισμούς του σύγχρονου ανθρώπου. Όταν το σώμα έχει φωνή ή και το αντίστροφο γεννιέται το χοροθέατρο. Ο Παύλος Κουρτίδης μου έδωσε απλόχερα την ευκαιρία να το δοκιμάσω.
Τι σας παρακίνησε να ασχοληθείτε με την υποκριτική;
Με την υποκριτική ασχολήθηκα από μια παρόρμηση. Το φως της σκηνής με παρακίνησε, με μάγεψε. Του υποσχέθηκα ότι θα είμαι εκεί να με φωτίζει, να με μεταμορφώνει, να με ζεσταίνει, να με αλλάζει.
Ποιες δυσκολίες συναντά ένας νέος ηθοποιός στα πρώτα του βήματα;
Ένας νέος ηθοποιός καλείται να ασχοληθεί με την τέχνη του σε μια σύγχρονη ελληνική θεατρική πραγματικότητα που ανακυκλώνει συνεχώς τους ίδιους και τους ίδιους στο βωμό του γρήγορου κέρδους και της δόξας.
Η γνώμη σας για τις θεατρικές ομάδες;
Υπάρχουν άπειρες θεατρικές ομάδες, οι οποίες προκύπτουν από την ανάγκη του ηθοποιού να βρει μια καλλιτεχνική φωλιά. Αρκεί η κάθε ομάδα να έχει να καταθέσει κάτι που την αφορά και όχι να χάνεται.
Εκτός από την υποκριτική, έχετε σπουδάσει στο Παιδαγωγικό Τμήμα Ειδικής Αγωγής. Έχετε εξασκήσει το επάγγελμα; Ποια είναι η σχέση σας με τα παιδιά;
Δουλεύω σε ειδικό δημοτικό σχολείο τα τελευταία εφτά χρόνια. Ήταν συνειδητή επιλογή να ασχοληθώ με τα παιδιά. Κάθε μέρα ανακαλύπτω κάτι καινούργιο. Μαθαίνω πως να μαθαίνω μαζί τους. Οι μαθητές μου είναι εκείνοι που μου δίνουν την ευκαιρία να παρατηρώ, να ακούω, να αγαπώ, να πιστεύω, να θέλω, να έχω, να είμαι...
Ποια είναι τα θεατρικά σας όνειρα;
Τα θεατρικά μου όνειρα εύχομαι κάθε μέρα να παραμείνουν όνειρα και να μην ξυπνήσω απότομα.
Ποιους θεωρείτε δασκάλους στο χώρο του θεάτρου;
Δάσκαλος στο θέατρο και για το θέατρο είναι αυτός που σε οργανώνει να μεταφράζεις τα ψυχικά, νοητικά και σωματικά σου υλικά σε τέχνη που έχει στόχο την ευχαρίστηση, το παιχνίδι. Δυστυχώς είναι πολλοί λίγοι οι δάσκαλοι, οι περισσότεροι είναι σκηνοθέτες με άποψη και τεχνική. Τι με αφορά; Δοκιμάζω...
Η σχέση σας με τη ζωγραφική και τα εικαστικά;
Από μικρός ζωγράφιζα και ανακατευόμουν με κατασκευές. Το θέατρο με έκανε να έρθω σε άμεση επαφή με τα υλικά (χαρτί, χρώμα, ύφασμα, ξύλο). Είδα τι σημαίνει να φτιάχνεις κάτι και να παίρνει ζωή. Σε αυτή μου την έφεση με εμπιστεύτηκαν κάποιοι επαγγελματίες του χώρου, σε σχέση με την αισθητική μου κι έτσι εγώ τώρα είμαι στην ευχάριστη θέση να κάνω τη σκηνογραφία στο θεατρικό έργο για μικρούς και μεγάλους «Τ’ αδύνατα... δυνατά» της Ν. Σταματοπούλου στο Θέατρο «104».
Θα θέλατε να φύγετε στο εξωτερικό για δουλειά ή σπουδές;
Φοβάμαι να φεύγω.
Προσεχή σχέδια;
Είμαι στη διαδικασία εντατικών προβών για τον «Ταρτούφο» του Μολιέρου σε σκηνοθεσία Κ. Μάρκελλου, που θα ανέβει τον Απρίλιο του 2015 στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.
