Συνέντευξη με το Δημήτρη Μακρή
Συνέντευξη στο Δημήτρη Μακρή
Από τον Βασίλη Χάγιο
Συναντήσαμε τον ανερχόμενο και ταλαντούχο ηθοποιό Δημήτρη Μακρή και μας μίλησε για την παράσταση «Είναι Τρελοί Αυτοί οι Γαλάτες» που παίζεται στο θέατρο «Αγγέλων Βήμα». Επίσης μας μίλησε για τη συνεργασία του με τον σκηνοθέτη και δάσκαλο του Μιχάλη Καλαμπόκη, αλλά και για τα προσεχή σχέδια του.
Σας βρίσκουμε στο θέατρο «Αγγέλων Βήμα» στη παράσταση «Είναι τρελοί αυτοί οι Γαλάτες». Μιλήστε μας για την παράσταση και για την επιλογή του έργου.
Είναι μια επιλογή από Γαλλικές φάρσες του 15ου αιώνα, που παρουσιάζονταν τότε από περιοδεύοντες θιάσους σε δρόμους και πλατείες. Είναι επί της ουσίας μια γεύση της απαρχής του εξωφρενικού, λαϊκού ευρωπαϊκού χιούμορ σε μια σύγχρονη απόδοση από τη Μαργαρίτα Δαλαμάγκα και στολισμένο με την χαρακτηριστική σκηνοθετική ματιά του Μιχάλη Καλαμπόκη. Η επιλογή και παραγωγή του έργου είναι του θεάτρου «Αγγέλων Βήμα» που κάλεσε το Μιχάλη Καλαμπόκη να το σκηνοθετήσει.
Την σκηνοθεσία της παράστασης υπογράφει ο δάσκαλος σας Μιχάλης Καλαμπόκης. Πώς είναι να συνεργάζεστε με τον δάσκαλο σας; Πως προέκυψε η συνεργασία σας;
Είναι μεγάλη μου τιμή που ο Μιχάλης με εμπιστεύτηκε και μου έδωσε την ευκαιρία να συμμετέχω στην παράσταση. Είναι ένας άνθρωπος που με έχει διδάξει και εμπνεύσει και έχει πολύ ενδιαφέρον να βλέπεις πώς λειτουργεί ως σκηνοθέτης, εκτός σχολής. Χαίρομαι, γιατί στο θέατρο δεν μας αντιμετώπισε ποτέ ως μαθητές του, αλλά σαν επαγγελματίες ηθοποιούς, μέλη ενός ενιαίου, δεμένου θιάσου.
Μιλήστε μας για τον ρόλο ή τους ρόλους που υποδύεστε. Αντιμετωπίσατε δυσκολίες στις πρόβες;
Στο έργο υποδύομαι έναν Δικολάβο, ο οποίος εισβάλει στη ζωή ενός ζευγαριού και αναλαμβάνει να «εκπροσωπήσει και τους δυο» σε μια «σοβαρότατη» δικαστική διαμάχη, ώστε να αποδειχθεί ποιος είναι ένοχος για μια… «ανεπιθύμητη σωματική έκλυση». Ήταν ρόλος πρόκληση για εμένα, διότι δεν είχα προσεγγίσει ως τώρα καθόλου το είδος της φάρσας. Έχει τρομερές σωματικές και φωνητικές απαιτήσεις και χρειάστηκε να μελετήσω πάρα πολύ σχετικά με το σωματικό θέατρο και την Commedia dell'arte, ώστε να καταφέρω να χτίσω το ρόλο σωστά και να του δώσω ζωή. Φυσικά σύμμαχος όλων μας ήταν πάντα ο Μιχάλης Καλαμπόκης, ο οποίος είναι ένας εξαιρετικός σκηνοθέτης και μας βοήθησε πάρα πολύ, με επιμονή και υπομονή, σε όλο αυτό.
Στο κείμενο του έργου τι σας άρεσε;
Εκ πρώτης όψης το κείμενο είναι απλό και κοινότυπο. Αυτός όμως είναι και ο σκοπός του. Προσεγγίζει με απλό και καθημερινό τρόπο τις πραγματικές και πάντα επίκαιρες αντιπαραθέσεις των ανθρώπων με το νόμο, την πολιτική, τη θρησκεία, ή τη μάχη των φύλων, μεγεθυμένες τόσο εξωφρενικά και με προκλητικό χιούμορ, ώστε να επιτρέπεται στο θεατή να διασκεδάσει αποστασιοποιημένος, βλέποντας τα δικά του πάθη.
Ο σκηνοθέτης σας όπως προείπαμε είναι και δάσκαλος σας. Πόσο σημαντικό είναι να σας δίνεται η ευκαιρία να παίξετε στο θέατρο, όταν στην Ελλάδα αποφοιτούν πολλοί νέοι ηθοποιοί που δεν μπορούν εύκολα να βρουν δουλειά στο χώρο;
Αισθάνομαι πολύ τυχερός και ευγνώμων που μου δίνεται η ευκαιρία να βγω από τη σχολή έχοντας επαγγελματική εμπειρία. Θεωρώ ότι μια σχολή πρέπει να δίνει όλα τα εφόδια σε ένα μαθητή της, ώστε να μπορέσει να αντεπεξέλθει στον χώρο όταν τελειώσει τις σπουδές του και χαίρομαι που είμαι στην Ανώτερη Δραματική Σχολή «Αθηναϊκή Σκηνή», που το κάνει στην πράξη.
Πώς μπήκε το μικρόβιο της υποκριτικής;
Υποψιάζομαι ότι το μικρόβιο προέρχεται από ερεθίσματα που έλαβα μεγαλώνοντας. Στην Κέρκυρα οι τέχνες είναι πολύ σημαντικό κομμάτι της κουλτούρας μας. Με τον παππού μου πάντα τραγουδούσαμε και όταν ερχόταν η ώρα για τα βραδινά παραμύθια ποτέ δεν πήρε στα χέρια του βιβλίο. Δημιουργούσαμε μαζί την ιστορία κάθε φορά από την αρχή. Νομίζω ήταν η πρώτη μου επαφή με τον αυτοσχεδιασμό, χωρίς να το γνωρίζω.
Έχετε σπουδάσει «Διαφήμιση- Μάρκετινγκ» και «Οικονομικές Επιστήμες». Αν σήμερα δεν τα καταφέρνατε στο χώρο του θεάτρου, θα εξασκούσατε το αντικείμενο που σπουδάσατε;
Έχω μοχθήσει για να σπουδάσω τραγούδι και θέατρο και έχω κάνει πολλές θυσίες, ώστε να ασχοληθώ με οτιδήποτε άλλο. Όταν δουλεύεις τόσο σκληρά και προσπαθείς για ένα στόχο, δεν μπορείς να κάνεις πεσιμιστικές υποθέσεις αποτυχίας. Το να απαντήσω θετικά στην συγκεκριμένη ερώτηση θα ήταν σαν να έχω ήδη παραιτηθεί.
Ποια είναι τα θεατρικά σας όνειρα;
Θέλω να κάνω πράγματα για τα οποία να είμαι υπερήφανος. Θέλω να δοκιμαστώ, να εξερευνήσω ρόλους και τεχνικές και πάντα να ανακαλύπτω κάτι καινούριο.
Ο χώρος της τηλεόρασης σας ενδιαφέρει; Θα θέλατε να ασχοληθείτε με τη τηλεόραση; Σας έχει γίνει κάποια πρόταση;
Στην Ελλάδα η τηλεόραση είναι ένα μέσο που σου προσφέρει μεγάλη αναγνωρισιμότητα, δυστυχώς όμως τα τελευταία χρόνια είναι ελάχιστες οι παραγωγές που αξίζουν, κυρίως λόγω έλλειψης χρημάτων. Πολλοί θεωρούν ότι κάνει κακό σε έναν ηθοποιό να κάνει τηλεόραση και ότι τους τηλεοπτικούς ηθοποιούς τους αντιμετωπίζουν με σνομπισμό. Άποψή μου είναι ότι, όταν κάνεις κάτι με αξιοπρέπεια, δεν μπορεί να σε βλάψει. Οπότε θα έκανα τηλεόραση, πάντα με σεβασμό στο επάγγελμά μου και στην τέχνη που έχω αποφασίσει να υπηρετώ.
Πότε είστε πραγματικά ευτυχισμένος;
Συνέχεια είμαι ευτυχισμένος. Ειδικά μετά από μια ωραία μελαγχολία. Είμαι «ευτυχισμένος» που μπορώ να αγκαλιάσω όλα μου τα συναισθήματα και να βλέπω τη ζωή με αισιοδοξία.
Μέχρι που θα φτάνατε για έναν έρωτα;
Πώς μπορείς να βάλεις όρια σε κάτι τέτοιο;
Τα προσεχή σχέδια σας;
Μόλις κυκλοφόρησε η πρώτη μου δισκογραφική δουλειά με τους Mind Departure με τίτλο«Roots»οπότε έχουμε μια σειρά ζωντανών εμφανίσεων, παράλληλα παίζω σε μια παιδική παράσταση με τίτλο «Η Λήδα και η ορχήστρα της», ετοιμάζουμε τη μουσική για μια χοροθεατρική παράσταση με το συγκρότημά μου και φυσικά ασχολούμαι με τις υποχρεώσεις μου στη σχολή μου «Αθηναϊκή Σκηνή Κάλβου – Καλαμπόκη».
