Ανταπόκριση θεατρικής παράστασης «ΚΩΜΩΔΙΑ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΕΠΟΧΗΣ» του Αλεξέι Αρμπούζωφ

«ΚΩΜΩΔΙΑ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΕΠΟΧΗΣ» του Αλεξέι Αρμπούζωφ

στον πολυχώρο πολιτισμού «Διέλευσις»

Το έργο του Ρώσου συγγραφέα Αλεξέι Αρμπόυζωφ «Κωμωδία μιας άλλης εποχής» (1975) είναι ένα βαθιά ανθρώπινο κείμενο, χαρακτηριστικό της ρωσικής δραματουργίας της νεώτερης εποχής.

Συνδυάζει με αριστοτεχνικό τρόπο τη συγκίνηση και την ευθυμία. Γραμμένο με χιούμορ, δεν παραλείπει τον ανθρώπινο πόνο έτσι όπως συνδυάζεται, γέλιο και κλάμα, στην ίδια τη ζωή. Φαίνεται να έχει τσεχωφικές επιδράσεις αφωμοιωμένες στην προσωπική δραματουργία του συγγραφέα.

Η μετάφραση του Γιούρι Γιαννακόπουλου και της Λούλας Γιαννακοπούλου είναι απ’ ευθείας απ’ τη Ρωσική γλώσσα και παίζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Η σκηνοθεσία της Χρυσάνθης Κορνηλίου εστιάζεται στο πνεύμα του έργου με απόλυτο σεβασμό στο κείμενο του συγγραφέα έχοντας ενσωματώσει το προσωπικό κοίταγμά της. Κοίταγμα που δίνει ιδιαίτερη προσοχή στις ανθρώπινες σχέσεις και τις δυνατότητες που έχουν αυτές προκειμένου να φέρουν κοντά τους ανθρώπους αφήνοντας ένα αισιόδοξο μήνυμα για το μέλλον.

Χωρίς εξαπλουστεύσεις η σκηνοθεσία της κυρίας Κορνηλίου αναδεικνύει τα υπόγεια ρεύματα του κειμένου φέρνοντάς μας κοντά στην ψυχή του συγγραφέα αλλά και στη δική της προσληπτική ικανότητα.

Λιτό το σκηνικό του Άγγελου Δελή (που υπογράφει και τα προσεγμένα κοστούμια), αφήνει το έργο ν’ αναπνεύσει χωρίς να το καθηλώνει σ’ έναν άκριτο ρεαλισμό. Οι εύστοχες μουσικές επιλογές του Σωτήρη Οικονόμου και οι καίριοι φωτισμοί του Άγγελου Δελή υπογραμμίζουν τις συναισθηματικές διακυμάνσεις των ηθοποιών.

Υποδειγματική η διδασκαλία των ρόλων απ’ τη Χρυσάνθη Κορνηλίου. Η Μαίρη Σιδέρη που υποδύεται τη Λύντια Βασίλιεβνα ζωντανεύει το ρόλο με απόλυτη πειστικότητα έχοντας οικειοποιηθεί τα ψυχολογικά χαρακτηριστικά της ηρωίδας.

Ο Σταύρος Καλός ερμηνεύει τον ρόλο του Ροντιόν Νικολάγιεβιτς με συνέπεια, εκφραστική ευχέρεια και κινήσεις ακρίβειας. Οι δυο ηθοποιοί διαθέτουν σκηνική χημεία και σωστό ρυθμό κατορθώνοντας να καθηλώσουν το ενδιαφέρον του κοινού μέχρι το τέλος του έργου.

Στο σύνολό της, μία παράσταση που αξίζει να δείτε τόσο για το μήνυμά της όσο και για την καλλιτεχνική της αρτιότητα.

 Βασίλης Χάγιος